در طول سال‌های فعالیتم به عنوان یک زوج‌درمانگر، بارها با زوج‌هایی روبه‌رو شده‌ام که در ظاهر مشکل بزرگی با یکدیگر نداشتند، اما ریشه تنش‌های پنهان‌شان را می‌شد در جایی دیگر جست‌وجو کرد: روابط با خانواده همسر.
واقعیت این است که ازدواج تنها پیوند دو فرد نیست؛ بلکه تلاقی دو فرهنگ، دو خانواده و دو مجموعه از انتظارات است. در بسیاری از موارد، نه زن و نه شوهر، برای مدیریت این بخش از زندگی مشترک آموزش ندیده‌اند و همین ناآگاهی به مرور، فاصله و درگیری ایجاد می‌کند.
بر اساس تجربه‌ام، چهار الگوی اصلی، بیشترین سهم را در ایجاد تنش‌ها دارند:
این تعارض‌ها در روابط با خانواده همسر اگر نادیده گرفته شوند، می‌توانند به شکل خاموش اما عمیق، بنیان رابطه عاطفی زوج را فرسوده کنند.
در جلسات تراپی، به زوج‌ها آموزش می‌دهم که مرزبندی سالم یعنی تعریف کردن نقش‌ها، مسئولیت‌ها و حدودِ ارتباطی، بدون خصومت یا قطع رابطه. این مهارتی است که باید در خود و شریک‌تان تقویت کنید.
مرز خوب، زمانی شکل می‌گیرد که:
اگر احساس می‌کنید که دخالت خانواده‌ها به رابطه شما آسیب زده، سکوت نکنید. در چنین شرایطی، زوج‌درمانی می‌تواند نقطه عطفی در مسیر زندگی شما باشد.
در رویکرد EFT (زوج‌درمانی هیجان‌مدار) که من در کار بالینی استفاده می‌کنم، کمک می‌کنم تا زوجین:
در این فرایند، زن و شوهر نه تنها راه تعامل با خانواده همسر را یاد می‌گیرند، بلکه رابطه خودشان هم صمیمی‌تر و ایمن‌تر می‌شود.
یکی از خطاهای رایج زوجین در مواجهه با دخالت خانواده همسر، سرزنش کردن شریک زندگی‌شان است. اما واقعیت این است که بیشتر افراد بین وفاداری به خانواده و همسر، دچار کشمکش درونی می‌شوند. در جلسات زوج‌درمانی، یاد می‌گیریم چگونه این تعارض را با مهربانی و گفت‌وگو حل کنیم، نه با انتقاد و قهر.
گاهی رابطه با خانواده همسر به دلیل یک یا چند درگیری گذشته، سرد یا حتی قطع می‌شود. این وضعیت به مرور بر کیفیت زندگی زناشویی هم تأثیر می‌گذارد. بازسازی رابطه نیازمند قدم‌های کوچک اما مستمر است؛ از جمله گفت‌وگوی غیر دفاعی، دعوت به تعامل‌های کوتاه، و تمرین همدلی بدون چشم‌داشت.
در تراپی دیده‌ام که گاهی خانواده‌ها به‌جای حامی بودن، ناخواسته تبدیل به عامل تنش می‌شوند. اما در مواردی هم خانواده‌هایی دیده‌ام که با احترام به مرز زوجین، نقش مهمی در حمایت عاطفی و ایجاد حس امنیت برای فرزندان‌شان داشته‌اند. این تفاوت، نتیجه آموزش و گفت‌وگوی سالم بین اعضای خانواده است.
گاهی افراد با خانواده همسر خود درگیر آسیب‌های تکرارشونده، بی‌احترامی یا فشارهای روانی مداوم هستند. در چنین شرایطی، این سؤال پیش می‌آید که آیا حفظ رابطه الزامی است؟ پاسخ قطعی وجود ندارد؛ اما در جلسات زوج‌درمانی، یاد می‌گیریم چگونه بین حفظ سلامت روان و داشتن تعامل محترمانه، تعادل ایجاد کنیم—حتی اگر به معنای ایجاد فاصله سالم باشد.
نه گفتن به خانواده همسر همیشه کار ساده‌ای نیست، به‌ویژه وقتی با احساس گناه یا ترس از دلخوری همراه باشد. اما مهارت «نه گفتن قاطعانه و محترمانه» چیزی است که در فضای درمانی تمرین می‌شود. این مهارت به زوجین کمک می‌کند که از مرزهای خود دفاع کنند، بدون آنکه وارد فاز تنش و درگیری شوند.
یکی از چالش‌های پنهان اما دردناک در زندگی مشترک، زمانی است که یکی از زوجین خود را بین همسر و خانواده‌اش گیر افتاده احساس می‌کند. این موقعیت نه‌تنها باعث استرس عاطفی می‌شود، بلکه می‌تواند پایه‌های صمیمیت زناشویی را سست کند. در فضای درمانی، به زوج‌ها کمک می‌کنیم تا به جای فشار آوردن به یکدیگر، با درک متقابل و گفتگو، نقش حمایتی سالم‌تری ایفا کنند.
روابط با خانواده همسر قرار نیست همیشه بی‌دردسر باشد، اما می‌تواند قابل‌مدیریت و محترمانه باشد. اگر احساس می‌کنید این روابط آرامش شما را تهدید می‌کند، اجازه ندهید تنش‌ها مزمن شوند.
به‌عنوان یک زوج‌درمانگر، بارها دیده‌ام که با کمی آموزش، گفت‌وگوی سالم و اتحاد زوجین، حتی روابط پیچیده هم به مسیر احترام و همدلی بازمی‌گردد.
اگر در اصفهان زندگی می‌کنید و به دنبال راهی برای بهبود این روابط هستید، تراپی می‌تواند سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌ای برای آرامش بلندمدت زندگی‌تان باشد.
به‌عنوان یک روانشناس و متخصص زوج‌درمانی، من اکرم حجتی به بهبود روابط عاطفی و ارتقای کیفیت زندگی افراد و زوج‌ها متعهد هستم. با ترکیب دانش روان‌شناسی و مهارت‌های ارتباطی، به افراد کمک می‌کنم تا چالش‌های خود را بهتر مدیریت کنند و به یک زندگی متعادل‌تر دست یابند.
تمرکز اصلی من در جلسات درمانی، ایجاد روابط امن و پایدار و آموزش مهارت‌هایی است که تغییرات مثبت و مؤثر را در زندگی افراد به همراه داشته باشد.
