توقعات در رابطه

رویا (با صدای بلند): دکتر، من دیگه نمی‌تونم! همیشه انتظار دارم که شهرام بدون اینکه من بگم، بفهمه که چی می‌خوام، اما هیچ وقت اینطور نمی‌شه. همش باید بهش بگم و احساس می‌کنم هیچوقت به اندازه کافی نمی‌تونه برام تلاش کنه.

شهرام (با کمی ناامیدی): من واقعاً نمی‌فهمم چه انتظاری از من داری. هر وقت می‌خوام کاری بکنم، تو می‌گی که توقعاتم رو نمی‌دونی، ولی وقتی هم می‌پرسیم چی می‌خوای، همیشه همون جوابی که می‌دی منو گیج می‌کنه.

رویا (با نگاهی عصبانی): من همیشه می‌گم که می‌خوام از لحاظ عاطفی بیشتر حمایت بشم. دوست دارم که شهرام بیشتر از من مراقبت کنه، ولی همیشه باید خودم بهش یادآوری کنم.

شهرام (با نگاهی پشیمان): من واقعا می‌خواستم که بهت توجه کنم، ولی گاهی احساس می‌کنم که هر چی انجام میدم، کافی نیست. ممکنه توقعاتتو خیلی بالا برده باشم.

دکتر حجتی (آرام و با درک): رویا جان، گاهی اوقات ما از شریک زندگیمون انتظار داریم که بدون اینکه بگوییم، دقیقاً بدانند که چه چیزی می‌خواهیم. اما انتظارات غیرواقعی، به جای اینکه به ارتباط کمک کنه، اون رو دچار فشار می‌کنه. شهرام جان، تلاش تو برای برآورده کردن نیازهای رویا نشون‌دهنده علاقه‌ات به رابطه است، ولی ممکنه این تلاش‌ها به درستی نشان داده نشه.

شهرام (با تفکر): فکر می‌کنم ممکنه درست بگید. شاید من هم باید بیشتر از رویا بپرسم که چی می‌خواد و تلاش کنم که اون رو دقیق‌تر بشناسم.

دکتر حجتی (با لبخند): دقیقاً. ارتباط سالم نیاز به گفتگو و تعیین انتظارات روشن داره. هر دو طرف باید درک مشترک داشته باشند تا توقعات به جای فشار، به رشد رابطه کمک کنه.

رویا (آرام‌تر): من فقط می‌خوام که بیشتر توجه کنی و بدونی که نیازهای من چی هست.

شهرام (با جدیت): قول میدم که بیشتر از قبل به خواسته‌هات توجه کنم.

دکتر حجتی (با لبخند): ایجاد یک رابطه سالم، یعنی آگاه بودن از انتظارات همدیگه و تلاش برای برآوردن آن‌ها با احترام.

درک انتظارات متقابل، نخستین قدم برای ساختن یک رابطه‌ی قوی و واقعی است.