تنهایی در ازدواج با وجود دوستان زیاد ممکن است در نگاه اول عجیب به نظر برسد که کسی با داشتن دایرهای گسترده از دوستان و روابط اجتماعی فعال، باز هم احساس تنهایی کند اما واقعیت این است که تنهایی در ازدواج یکی از رایجترین و در عین حال پنهانترین بحرانهایی است که بسیاری از زوجها در جلسات مشاوره مطرح میکنند. این نوع تنهایی، برخلاف تصور رایج، ربطی به تنها بودن ندارد؛ بلکه بیشتر به فقدان صمیمیت، درک متقابل و ارتباط عاطفی عمیق در زندگی مشترک اشاره دارد.
بهعنوان یک روانشناس و درمانگر، بارها مشاهده کردهام که این احساس خلأ، حتی در زوجهایی که از بیرون رابطهای “عادی” یا حتی “موفق” به نظر میرسند، وجود دارد. در این مقاله، تلاش میکنم ریشهها، نشانهها و مهمتر از همه، راهکارهای عملی و درمانمحور برای مواجهه با این پدیده را با شما به اشتراک بگذارم.
تنهایی در ازدواج به معنای نبود همراهی نیست؛ بلکه به معنای نبود “احساس همراهی“ است. این وضعیت زمانی شکل میگیرد که دو نفر زیر یک سقف زندگی میکنند اما جهان درونیشان با هم بیگانه است. گفتوگوها محدود به امور روزمره شده، تماسهای فیزیکی کمرنگ و تعاملات عاطفی سطحی شدهاند.
صمیمیت واقعی، چیزی فراتر از با هم بودن است؛ صمیمیت یعنی بتوانید بدون ترس از قضاوت، خود واقعیتان را با شریک زندگیتان در میان بگذارید—افکار، احساسات، آسیبپذیریها، رویاها و حتی ترسهایتان.
در جلسات مشاوره زوجدرمانی، دلایل متعددی برای این نوع تنهایی بیان میشود:
این علائم، سیگنالهایی هستند که نیاز به بازبینی رابطه را یادآوری میکنند پیش از آنکه این شکاف، به سردی یا جدایی عاطفی عمیقتری منجر شود.
۱. صمیمیت را به یک اولویت تبدیل کنید
در تقویم پرمشغلهتان برای با هم بودن جا باز کنید نه فقط بهعنوان همخانه، بلکه بهعنوان عاشق، دوست و همراه.
۲. گفتوگوهای عمیق و صادقانه داشته باشید
بهجای صحبت درباره امور سطحی، از احساسات واقعیتان بگویید. سؤالاتی مانند «این روزها بیشتر به چه چیزی فکر میکنی؟» یا «بزرگترین نگرانیات الان چیه؟» میتواند شروع خوبی باشد.
۳. آسیبپذیری را تمرین کنید
با گفتن جملاتی از جنس «من میترسم که…» یا «من دلم میخواد تو بدونی که…» به همسرتان نشان دهید که پشت سکوتها یا خشمها، نیازهایی انسانی و مشروع پنهان است.
۴. تجربیات جدید خلق کنید
از قالب روزمره خارج شوید. سفر، یادگیری یک مهارت جدید، یا حتی بازیهای دو نفره میتواند فضاهای جدیدی برای نزدیکی ایجاد کند.
۵. قدردانیهای کوچک اما مداوم
روزانه یک ویژگی مثبت یا یک رفتار خوب همسرتان را بازتاب دهید. شنیدن «از اینکه با حوصله به حرفهام گوش دادی ممنونم» میتواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
۶. بخشش را تمرین کنید
تا زمانی که رنجشهای قدیمی پرداخته نشدهاند، صمیمیت بهسختی شکل میگیرد. اگر نمیتوانید بهتنهایی از گذشته عبور کنید، کمک حرفهای بگیرید.
گاهی اوقات، حتی با بهترین نیتها، زوجها نمیتوانند به تنهایی از چرخهی سردی و فاصله خارج شوند. در این شرایط، مراجعه به یک زوجدرمانگر مجرب، بهویژه کسی که در رویکرد EFT (درمان هیجانمدار) تخصص دارد، میتواند دریچهای بهسوی صمیمیتی عمیقتر بگشاید. در روش EFT، درمانگر به زوجها کمک میکند تا احساسات زیرین و نیازهای پنهانشان را بشناسند و بهجای واکنشهای دفاعی، با همدلی و محبت به هم پاسخ دهند.
اگر در شهر اصفهان زندگی میکنید، دسترسی به روانشناسان و تراپیستهای متخصص در حوزه زوجدرمانی و سلامت رابطه امکانپذیر است. این همراهی تخصصی، بهجای نصیحت، راهبردهایی کاربردی، علمی و متناسب با نیاز شخصیتان ارائه میدهد.
مراجعه به روانشناس، بهویژه برای موضوعاتی مثل تنهایی در رابطه، نه نشانه شکست، بلکه نشانه بلوغ روانی و مسئولیتپذیری در قبال خود و رابطهتان است.
تنهایی در ازدواج با وجود روابط اجتماعی گسترده، نشاندهندهی یک خلأ عاطفی واقعی است که نباید نادیده گرفته شود. با شناخت ریشههای این وضعیت، تمرین ارتباط مؤثر و آسیبپذیری، و در صورت نیاز، همراهی یک متخصص، میتوان این فاصله را تبدیل به فرصتی برای نزدیکی، رشد و بازسازی دوباره رابطه کرد.
به یاد داشته باشید:
رابطه صمیمی، نه بهخودیخود شکل میگیرد و نه یکبار برای همیشه حفظ میشود بلکه نتیجهی توجه، گفتگو و مراقبت مستمر از پیوندی است که ارزش ساختن و نگهداشتن را دارد.
بهعنوان یک روانشناس و متخصص زوجدرمانی، من اکرم حجتی به بهبود روابط عاطفی و ارتقای کیفیت زندگی افراد و زوجها متعهد هستم. با ترکیب دانش روانشناسی و مهارتهای ارتباطی، به افراد کمک میکنم تا چالشهای خود را بهتر مدیریت کنند و به یک زندگی متعادلتر دست یابند.
تمرکز اصلی من در جلسات درمانی، ایجاد روابط امن و پایدار و آموزش مهارتهایی است که تغییرات مثبت و مؤثر را در زندگی افراد به همراه داشته باشد.
